Een lijstje; leuk!
Het boekje is eigenlijk een lijstje en daar hou ik van en ik ben niet de enige. Lijstjes zijn populair en staan in elk tijdschrift en ook het internet staat er vol mee. Dat werpt de vraag op waarom we lijstjes zo leuk vinden. Ten eerste is het lekker overzichtelijk en speelt daarmee in op de menselijk behoefte om de chaos om ons heen te ordenen.
Lijstjes geven je tevens een ijkpunt over hoe jij over een bepaald onderwerp denkt of ziet. Dat is zeker het geval als de criteria voor een lijst lekker ‘zacht’ zijn, als ze op persoonlijke gronden zijn gekozen. Een lijst met landen met de meeste voetballers is immers minder leuk dan een lijst met de beste voetballers ooit. Over de eerste kan je misschien verbazen, over de tweede lijst kan je eindeloos discussiëren en er nooit uitkomen. (De beste is trouwens Maradonna.)
In het voorwoord legt Marielle uit wat de criteria zijn voor de 57 iconen. Die blijken persoonlijk te zijn; het zijn Franse producten die ze mooi vindt, die volgens haar uiterste Frans zijn en waarover ze heeft geschreven op haar blog. Geen marktonderzoek, geen pseudo wetenschappelijke onderbouwing waarom de producten zijn uitgekozen maar gewoon omdat zij ze mooi, leuk, interessant, Frans of iets anders vond. En het resultaat mag er wezen, want ze zijn allemaal inderdaad iconisch.
Het is heerlijk om doorheen te bladeren waarbij ik mijzelf al snel betrapte op het tellen van de iconen die wij in huis hebben. Opinel; check. Duralex glasje; check. Pepermolen van Peugeot; check en ga zo maar door. Van de 57 heb ik er 25 in huis en dat lijkt mij goede score. Even kwam het idee in mij op om alles te verzamelen uit dit boekje maar dit gaf direct problemen. Een Citroën DS (mooiste auto ooit!) is nog wel te doen, maar die stalen toren uit de hoofdstad past niet in mijn tuin. Gelukkig maar, niet weer een nieuwe Franse lijst dat ik moet afwerken.
Eenmaal het boekje uitgelezen stel je jezelf de vraag welke iconen jij op zo’n lijst zou zetten, en welke je zou weglaten. Het meest duidelijk verschil tussen mij en Marielle is zij een vrouw is en ik een man. Er staan een aantal iconen op waarvan ik nooit heb gehoord. Zo zeggen de Ballerina schoenen mij helemaal niets. Die blijken te zijn gedragen door Brigitte Bardot in de film ‘Et Dieu… créa la femme‘ en die mevrouw ken ik natuurlijk wel. Hoort zij eigenlijk niet op de lijst? En zo zijn er wel meer mode en cosmetica producten die mij niet veel zeggen.
Nu is het natuurlijk makkelijk om een lijstje af te schieten, maar het is ook leuk (sorry Marielle!). Zijn er iconen uit Frankrijk die ik mis op het lijstje? Na even nadenken zijn dat er eigenlijk niet heel veel. Er zijn er eigenlijk maar twee die er echt heel erg niet op staan; Camembert en wijn. Wijn is nog wel een moeilijke want welke moet je kiezen; Bordeaux, Bourgogne of Champagne? Maar Camembert moet er echt op. Misschien houdt Marielle niet van kaas want er staat helemaal geen kaas op het lijstje, iets wat een Fransman pijn zou doen.
Naast de Camembert is het natuurlijk een leuk spelletje om andere iconen te bedenken. Zo mis ik de limonade in het flesje dat mooier is dan die van Coca-cola; Orangina. Ik mis de Keizer van de Kazen Roquefort en de Münster en Brie. Maar ook andere Franse iconen zoals de Auchan, de Renault 4, de Péage, La Vache qui rit, Andouillette, Versailles, Campingaz, Tour de France, Roland Garros, Boeuf Bourguignon, het filmfestival van Cannes, Tarte Tatin, Perrier, Tefal, Jacques Cousteau, Rémy Martin, Asterix en misschien Airbus.
Maar dat zou mijn lijstje zijn, en dit boekje is dat niet. Mijn lijstje zou voor mij ook helemaal niet leuk zijn, want die weet ik al. En daarom is het boekje ’57 iconen van Franse bodem’ zo leuk; Een lust voor het oog, leuk om te lezen, nieuwe Franse producten te ontdekken en heerlijk om over na te denken.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!